Jak Polachy budowali Ruś, Moskwę i Rosję

W książce “Jak budowaliśmy Rosję” autor Mariusz Świder pisze ciekawe rzeczy o Po_Lachach (Po_lacach – Polakach). Przypomina przy tym zapis Nestora o Słowianach, którzy po przyjściu znad Dunaju na Wisłę nazwali się Lachami. Zauważą, że w Powieści minionych lat jest też mowa o dwóch lechickich (lackich) braciach, Wiatko (Wiącku) i Radymie. Ród tego pierwszego zakładał Moskwę, a lechiccy Polanie budowali z kolei Kijów.

Red_Square_in_Moscow_1801_by_Fedor_Alekseev.


Na portalu Ciekawostki historyczne w streszczeniu swojej książki, pisze on również o tym, że: Nazwa rejonu Podlasie też nie oznacza, że leży on „pod lasem” – tylko że jest już̇ „pod Lachami” – bo wcześniej wpływy w tym regionie miała Ruś – stąd tyle cerkwi tutaj. A elity polskie z czasem zaczęto nazywać́ sz-Lachtą (bo z Lachów się̨ wywodziły).

Mamy zatem kolejnego turbolechitę wśród współczesnych autorów. Moim zdaniem podającego istotne fakty historyczne, które nie tylko rosyjscy historycy chcieliby zamieść pod dywan.

Nestor, czyli mity minionych lat

Nestor

„Powieść minionych lat” jest jednym z najważniejszych źródeł na temat najdawniejszych dziejów Rusi Kijowskiej, a także Polski i Słowiańszczyzny. Zapis kronikarski pierwszych edycji dochodzi do 1117 roku, a znane redakcje różnią się nieznacznie, w zależności od okresu powstania.

Mimo, iż tekst ten jest dobrze znany istnieje sporo rozbieżności w jego tłumaczeniu zarówno na język rosyjski, jak i polski. Dlatego wokół wydarzeń podawanych przez Nestora i jego pomocników oraz następców, narosło wiele mitów i niejasności, a historycy tradycyjnie prześcigają się w interpretacjach, co niestety czasem zaciemnia sprawę, zamiast ją rozjaśniać. Jednym z takich przykładów jest tłumaczenie zapisu o Wołchach, którzy mieli gnębić Słowian nad Dunajem, co spowodowało ich migrację nad Wisłę. Spotyka się tu głównie wyjaśnienie, że Nestorowi chodziło o Włochów (Rzymian), Franków, Bizantyjczyków lub sporadycznie Wołosów (Włachów), co już jasno pokazuje, jakie niezgodności istnieją wśród uczonych w tym względzie. Innym problemem jest rozumienie pochodzenia Rusów, mimo iż latopisiec wyraźnie odróżnia ich od Szwedów, Normanów, Danów, czy Gotów, to jednak większość akademików, na podstawie tego przekazu, uznaje ich za Skandynawów, utożsamiając raczej bezpodstawnie właśnie ze Szwedami, czy Normanami.

W niniejszym opracowaniu staram się uporządkować wiedzę przekazaną w „Powieści”, zwłaszcza dotyczącą Lachów, Polaków i Polski oraz pochodzenia Słowian. Zwracam też baczną uwagę na kwestie dyskusyjne, próbując przedstawić własne stanowisko wobec problemów związanych z odczytem treści tego dzieła i jej właściwego rozumienia.

Mam nadzieję, że powrót do tego tematu i odrzucenie mitów z nim związanych, powielanych w literaturze od lat, stanie się pretekstem do wznowienia dyskusji o znaczeniu „Powieści dorocznej” także w badaniach historycznych dotyczących naszego kraju oraz pomoże w formułowaniu właściwych wniosków o lechicko-polskich dziejach.

Więcj na: https://www.academia.edu/71673592/Nestor_mity_minionych_lat