Wiedza – Wspólnota – Wolność
The Slavic toponym map combined with Wendish/Venetic/Veneti toponyms and foreign exonyms, both actual and speculative. To niezwykła mapa na Google Maps, autorstwa Jacka Godlewskiego, a dotyczy ona słowiańskich i wendyjskich (prasłowiańskich) toponimów w Europie.
Większość lokalizacji ma podane skrócone etymologie. Opisy są w języku angielskim.
Jak daleko wstecz sięga nasza historia? Czy w odległej przeszłości mogły istnieć poprzednie cywilizacje, które nadal pozostają nieodkryte przez współczesnych uczonych? Czy starożytne opisy legendarnych lądów i miast, takich jak Atlantyda czy Mu, są zgodne z posiadanymi przez nas dowodami? Czy mogą one wskazywać na zaginiony epizod z naszej najodleglejszej historii?
Jak się okazuje, nasza historia jest znacznie bardziej zawiła niż mogło nam się to kiedykolwiek wydawać… Posiadamy ogromny, nieodkryty potencjał podczas naszej najodleglejszej przeszłości, podczas której mogło już istnieć nawet wiele dosyć zaawansowanych cywilizacji i kultur, nadal czekających na odkrycie pod zwałami piasku i gruzu.Dlatego zagłęb się w niezwykły świat zaginionej historii ludzkości i odkryj, jak naprawdę mogła przebiegać nasza najodleglejsza przeszłość!384 strony pełne ilustracji i przypisów:~Michael Le Flem, Historyk, autor Visions of Atlantis: Reclaiming our Lost Ancient Legacy (2022)
https://web.facebook.com/aleksanderczeszkiewiczpolska/videos/2910331809108747/?rdid=Zdovh7QfbaGSbaZV
Książkę kupisz tutaj.
Kanał Rumble “Siewcy Prawdy” propaguje demokrację pryncypialną według koncepcji Daniela Jabłońckiego. Nie wszystkie tezy na tym kanale są zgodne z założeniami naszego projektu Wedukacja, ale gościłem tam dwa razy i mogłem w rozmowie z Moniką Podgóną swobodnie prezentować swoje poglądy na temat zakłamanego dziedzictwa, pochodzenia i dziejów Słowian.
Nie angażujemy się bezpośrednio w polską politykę, ale propozycja Cyfrowej Aplikacji Demokratycznej wydaje się ciekawa. Wiemy też, że Bogdan Morkisz zamierza zgłosić się jako kandydat na Prezydenta RP w najbliższych wyborach. Wspiera go kilku sympatyków naszego projektu, ale jako niezależna inicjatywa społeczna, nie możemy i nie chcemy dawać nikomu żadnych rekomendacji w sprawach politycznych.
TJK
Czesław Michałowski prowadzi od lat popularny kanał BezChaosowania na YouTube, gdzie prezentuje m.in. książki mówione. Wyszukuje on publikacje m.in. XIX-XX wiecznych autorów, zapomnianych lub pomijanych w dyskursie akademickim. Czyta je swoim ciepłym głosem, pozwalając nam na odkrywanie wielu informacji o naszych lechickich dziejach, słowiańskiej i wedyjskiej naturze oraz duchowości.
Największe wrażenie zrobiła na mnie playlista z 50. książkami o Sławianach z książek sprzed 100 lat.
Od jakiegoś czasu przyglądałem się aktywności i poglądom Andrzeja Radego. Spotykaliśmy się na kilku festiwalach słowiańskich i świadomościowych, gdzie obaj mieliśmy prelekcje.
Rady zajmuje się prajęzykiem i twierdzi, że jest nim polski. To dość kategoryczne stwierdzenie, ale coś jest na rzeczy. O zbieżnościach języka polskiego, czy szerzej prasłowiańskiego, z praindoeuropejskim, mówią lingwiści. Ale im brakuje odwagi by stawiać takie tezy jak Rady. Nie nowe zresztą. Przecież już ks. Wojciech Dębołęcki twierdził, że język polski, wywodzący się z języka syryjskiego (scytyjskiego), jest najstarszym językiem świata. Stanisław Szukalski też uważał go za protong (macimowę). Ja nazywam ten prajęzyk wędoaryjskim.
Mieliśmy okazję porozmawiać z Radym o prajęzyku na live. Nagranie jest dostępne na kanale WedukacjaTV na YT i na jego kanale Pierwszy język.
TJK
Joanna Chołuj jest językoznawczynią, ale i lubosłowiańską wiedźmą. Zajmuje się rekonstrukcją prasłowiańskiej, wędyjskiej gramatyki, w tym etymologiami. Przedstawia wiele ciekawych wyjaśnień słów i filozoficznych rozważań o naturze ludzkiej i wiedzy jako takiej.
Tu jeden z shortów o wedzie na jej kanale na Youtube.
“Slovjanje”, či “Slavjanje”, ktora nazva jest pravilna?
Preględ
Spor o pravilnost nazvy “Slovjanje”, či “Slavjanje” trva od rokgodov, ne toliko v gromadje językovjedcov i historikov, ale takože nezavistnyh učonyh i komentatorov, a nasilily sę one nedavno za djelom vozrostu zainteresovanja sę Slovjanščiznom.
Kratko predstavjam tutoj dyskusijų na temat i argumenty obu versji pohodženja slov “Slovjanje” i “Slavjanje”, hoti ostatečno sam uvažam, iže one sųt sinonimami i tako napravdų ne imaje po čto dyskutovati, kogdy “slava” to efekt slavjenja, to znači govorenja dobryh slov na dany temat.
Naši predkovje byli vladcami slov i propagatorami vjedy (Vedunami > Vendami), a slavų zdobyli ne toliko v boju, ale takože za sposobnost do nazyvanja vsečtogo na okolo, znajomosti astronomičnyh i prirodničih zjavjenj, razumjenje i prekladanje djel, o ktoryh inne neslovjanske narody ne imaly pojętja (vjedy).
Slova ključ: Slovjanje, Slavjanje, Venedovje, Vendovje, Vandalovje, Venetovje, Lehovje, Lehiti, slovjanofilstvo, ljuboslovjanstvo, etimologija, etnonimy
Vvedenje
Klaudjuš Ptolemeuš v II vjeku našej ery v djelu Geografija (iz starogrečskogo. Γεωγραφικὴ Ὑφήγησις, Geographike Hyphegesis, iz latiny. Explicatio geographica), znanom tož jako “Geografična nauka”, či tož “Vstųp do geografiji”, užil on nazvy Souobenoi (gr. Σουοβενοι) dlja označenja plemjon, ktore byly nedaleko Volgi (iz latiny. Rha). On pisal tož o Venetah, Gitah, Galindah i Sudinah (Sudinoi) – prezvanyh jako Jaťvęgi (Sudavija to jest jedno iz imjon Jaťvęgov).
Jestli zapis “ou” v nazvy “Souobenoi”, podanym prez Ptolemeuša, označa fonetično glaskų, ktora jest nedaleka do anglijskogo “w”, a grečska bukva “β” može byti čitana jako “v”, to toj nazvų treba čitati jako “Slovenoji”. Zato možemo prijęti, iže jest to najstarši znany zapis nazvy “Slovjanje”, podobnoj do “Sloveni”.
Pomimo togo spor ne imaje konca, navet v gromadje slovjanofilov, či povinno sę uživati nazvy “Slovjanje”, či “Slavjanje”? Sųt glasy, ktore govorųt, iže “Slavjanje” to naša rodima nazva, jako imę našego narodu, ktora vystųpovala až do XIX vjeku. Inni govorųt, iže u Bjelskogo i Kromera (v XVI/XVII vjeku) vystųpuje nazva “Slovjanje”, ktora imaje byti rodimom i najdavnjejšom nazvom našego narodu.
O čto toči sę spor?
František Sjarčinski v svojim djele iz 1828 rokgodu pytal: “To znači Slavjanami abo Slovjanami” zvati sę točno povinni my jesmo?
Podvaža pri tom argumentacijų Ludvika Šluzera, ktory odkydaje pohodženje slov Slovjanje, ktori nazyvjųt sę od: “slova”, či od “slavy”, argumentuje on to tom, iže ne imaje v tyh slovah bukvy “n”, ktora jest v toj diskutovanoj vlastnoj nazvje innyh slov, ktore imajųt pretjež glaskų “n”, jako “slavny”, či “slavjony”, a ja dodalbym tutoj takože slovo: “slovny”.
Sjarčinski popjera versijų “Slavjanje” poprez pritačanje historičnogo zapisu z bukvom “a” uživanogo prez ražnyh avtorov v Evropje, jako na primjer “Slavia – Slavja” krajina/zemja, v ktoroj žijųt Slovjanje.
Nestor užival formy “Slovenja”, čto Sjarčinski preklada na mjestovom zmjanų bukvy “a” na bukvų “o”. Uvaža on, iže “Slavjanje” jest točnjejšom nazvom zato, iže više pohodženj vključa etimologijų zo “slavom” než z “językem”. Jednak inni učeni objasnjajųt, iže nazva slova “Slovjanie” može značiti ljudi, ktori govorili medžu sobom, v pretivnje do Nemcov (ne mov – ljudi, ktori ne govorųt, jako Slovjanje).
Sjarčinski v podkresnuje, iže nazva “Slovjanje” ne pohodi od latinskogo slova: “sclavus” (preklad: nevolnik). V dalših čęstjah, citujųc innyh učonyh, privoluje on argumenty, ktore vspjerajųt važnost slova: “slava” v kulture predokov i vyvodi zvęzoki medžu nazvom: “Slavjanje”, a innymi slovami, jako na primjer “slavoslovje” (pohvalnom pjesnj) i slovo “slava”.
Avtor prekladanogo artikulu iz polskogo języka na medžuslovjanski (slovjanski): Tomaš Kosinski
Prekladal na medžuslovjanski (slovjanski) język: Ernest Prušinski
Link do neskracanoj versiji artukulu v polskim języku jest tutoj: https://www.researchgate.net/…/369110302_%27Slowianie…
Włoski lingwista, Mario Alinei, twórca teorii od paleolitu, uważa Słowian za rdzenny lud europejski od czasów prehistorycznych,
Co więcej, w jednej ze swoich prac stwierdził dobitnie, że największym kłamstwem ostatniego stulecia było twierdzenie, iż Słowianie skądś przyszli do centrum Europy.